Οι επιπτώσεις των γιγάντιων πυρκαγιών το περασμένο καλοκαίρι στη λεκάνη του Αμαζονίου ποταμού και κυρίως οι πρόσφατες και εν εξελίξει πυρκαγιές στην Αυστραλία, εκμηδενίζουν ουσιαστικά τα οφέλη που έχουν προκύψει από τις όποιες προσπάθειες της τελευταίας πενταετίας για τη μείωση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι γιγαντιαίες πυρκαγιές σε πάνω από 20 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και η ολοκληρωτική καταστροφή χλωρίδας και πανίδας, ισοδυναμούν με καταστροφική πτώση μετεωριτών σε μία ευαίσθητη περιοχή του πλανήτη.
Παράλληλα με την καταστροφή του βίο-περιβάλλοντος, σημαντικότερες είναι οι επιπτώσεις στο γεωπεριβάλλον.
Επιπτώσεις, οι οποίες αντιστοιχούν σε αλλαγές στη φυσικογεωγραφία της περιοχής, στη διάβρωση των εδαφών, στη μεταφορά των τοξικών υπολειμμάτων της καύσης στα υδάτινα επιφανειακά και υπόγεια συστήματα.
Οι επιπτώσεις αυτές έχουν κυρίως άμεση επίδραση στο υδάτινο σύστημα, καθώς μέσω των ρευμάτων της ωκεάνιας κυκλοφορίας, θα επιδράσουν αρνητικά στη παγκόσμια κλιματική ευαίσθητη ισορροπία.
Ειδικά στην περίπτωση της Αυστραλίας το μείζον πρόβλημα είναι η σταδιακή ερημοποίηση τεράστιων εκτάσεων, ενός φαινομένου που δεν αντιστοιχεί μόνο στη μετατροπή της σε μια ερημική περιοχή, αλλά στην καθολική υποβάθμιση των γήινων συστημάτων και κυρίως των εδαφών που μετατρέπονται δια παντός σε άγονα, υποβαθμισμένα εδάφη που δεν μπορούν να υποστηρίξουν καμία βιοδραστηριότητα και το σύστημα αδυνατεί πλέον να ανακάμψει.
Διαβάστε την συνέχεια στο www.dasarxeio.com
