Ο θόρυβος είναι συνυφασμένος με τη ζωή όμως πότε ο θόρυβος ξεπερνά το όριο και γίνεται επικίνδυνος; Πότε παύει να σηματοδοτεί τη ζωή και αρχίζει να την επηρεάζει αρνητικά και συχνά να την απειλεί;
Στις σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες το πρόβλημα του θορύβου διογκώνεται διαρκώς. Η υπόσταση της βιομηχανικής κοινωνίας προϋποθέτει τον θόρυβο τόσο στον τομέα της παραγωγής όσο και στην καθημερινότητα, τις μετακινήσεις, την αστική δόμηση, την ψυχαγωγία. Δυστυχώς η ολοένα μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού σε αστικά κέντρα χωρίς τον κατάλληλο χωρικό σχεδιασμό, η άναρχη δόμηση και η παντελής έλλειψη προγράμματος διαμόρφωσης του αστικού περιβάλλοντος καθιστά τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων ανυπόφορη. Η συνεχής έκθεση προκαλεί επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, ψυχικές και σωματικές όπως άγχος, κατάθλιψη, εκνευρισμό, αδυναμία συγκέντρωσης, πονοκέφαλο, καρδιαγγειακά προβλήματα, διαταραχές στον ύπνο, μαθησιακές δυσκολίες και υπερένταση στα μικρά παιδιά.
Τα αυξημένα επίπεδα θορύβου επηρεάζουν αρνητικά την απόδοση στην εργασία, διαταράσσουν την εκπαιδευτική διαδικασία και δημιουργούν επαναλαμβανόμενα ξεσπάσματα και εντάσεις που επιδεινώνουν την κοινωνική συναλλαγή σε όλες της τις εκφάνσεις. Από τον εξωτερικό χώρο η ένταση μεταφέρεται στον εσωτερικό και σαν αλυσιδωτή αντίδραση επηρεάζει κάθε πτυχή της ημέρας και της νύχτας.
Υπάρχει πλούσια νομοθεσία η οποία πρακτικά δεν τηρείται και παραμένει ανεφάρμοστη. Αυτό οφείλεται σε έλλειψη ενδιαφέροντος τόσο από την πολιτεία, σε παράγοντες πολιτισμικούς και στην αδυναμία ελέγχου τόσο των πηγών του θορύβου όσο και των συμπεριφορών που ευθύνονται για την παραγωγή του. Λύσεις υπάρχουν αλλά είναι πολυδιάστατες. Ξεκινούν από την εφαρμογή μέτρων κατά τον σχεδιασμό και τη δόμηση αστικών ιστών, την επιμελή μόνωση των κατοικιών και των χώρων εργασίας, τα μέτρα μείωσης θορύβου στα μέσα μαζικής μεταφοράς, την εναλλακτική μετακίνηση με ποδήλατο/πατίνι/περπάτημα, την τροποποίηση των οδοστρωμάτων ώστε η κυκλοφορία να διεξάγεται με λιγότερο θόρυβο, την ενδελεχή συντήρηση μηχανημάτων και οχημάτων.
Η δημιουργία πράσινων χώρων ησυχίας είναι ιδιαίτερα σημαντική τόσο για τη μείωση και απορρόφηση του θορύβου όσο και για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα και την αποδυνάμωση του φαινομένου της θερμικής νησίδας. Οι φυτοφράχτες, τα διάσπαρτα μικρά πάρκα, οι μικρές αστικές οάσεις, τοποθετημένες σε στρατηγικά σημεία μπορούν να αλλάξουν δραστικά το ηχητικό τοπίο μιας πόλης.
Σημαντικό ρόλο όμως παίζει και η αλλαγή συμπεριφοράς και νοοτροπίας όσον αφορά τον θόρυβο στην καθημερινή ζωή. Αν λάβουμε υπόψη μας την άσκοπη φωνασκία, την αναπαραγωγή μουσικής σε απαγορευτικά για το ανθρώπινο αυτί ντεσιμπέλ, την εκτέλεση εργασιών χωρίς άδεια και με ακατάλληλο τρόπο και την μη τήρηση των ωρών κοινής ησυχίας, συνειδητοποιούμε τον καθόλου αμελητέο ρόλο της ανθρώπινης συμπεριφοράς στην παραγωγή θορύβου μέσα στον αστικό ιστό. Δεδομένου του υπερπληθυσμού και της υπερβολικής συγκέντρωσης ανθρώπων σε περιορισμένο χώρο γίνεται αντιληπτό ότι αυτή η συμπεριφορά επιβάλλεται πλέον να τροποποιηθεί, αν θέλουμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση της ψυχικής και σωματικής υγείας.
Υπολογίζεται ότι κατά μέσο όρο χάνονται ετησίως στην Ευρώπη 3000 ζωές εξαιτίας του θορύβου. Στη δε Ελλάδα 5 εκατομμύρια άνθρωποι απειλούνται από τον θόρυβο. Η διαχείριση και η μείωση θορύβου είναι λοιπόν ζήτημα ζωής.
https://www.eea.europa.eu/el/articles/i-ichorypansi-apotelei-meizon-problima
https://www.e-nomothesia.gr/kat-periballon/ekhorupanse-antimetopise-thorubou/
http://www.medialab.ntua.gr/acoustics/greek_reg.html#gr_reg1
http://www.medialab.ntua.gr/acoustics/ee_reg.html
Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το!
