Φυσικά κοσμήματα που πρέπει να φυλάμε…
Τα βουνά φιλοξενούν το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού και φιλοξενούν περίπου το μισό των σημείων βιοποικιλότητας στον κόσμο. Παρέχουν γλυκό νερό για την καθημερινή ζωή στο ήμισυ της ανθρωπότητας. Η διατήρησή τους αποτελεί βασικό παράγοντα για την αειφόρο ανάπτυξη και αποτελεί μέρος του Στόχου 15.
Δυστυχώς, τα βουνά απειλούνται από την κλιματική αλλαγή και την υπερεκμετάλλευση. Καθώς το παγκόσμιο κλίμα συνεχίζει να θερμαίνεται, οι ορεινοί άνθρωποι – μερικοί από τους φτωχότερους του κόσμου – αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερους αγώνες για να επιβιώσουν. Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες σημαίνουν επίσης ότι οι παγετώνες των βουνών λιώνουν με πρωτοφανείς ρυθμούς, επηρεάζοντας τις προμήθειες γλυκού νερού για εκατομμύρια ανθρώπους.
Αυτό το πρόβλημα μας επηρεάζει όλους. Πρέπει να μειώσουμε το αποτύπωμα άνθρακα και να φροντίσουμε αυτούς τους φυσικούς θησαυρούς.
Η αυξανόμενη προσοχή στη σημασία των βουνών οδήγησε τον ΟΗΕ να δηλώσει το 2002 το Διεθνές Έτος των Ορέων του ΟΗΕ. Η πρώτη διεθνής ημέρα γιορτάστηκε για πρώτη φορά τον επόμενο χρόνο, 2003.
Οι ρίζες του χρονολογούνται από το 1992, όταν το έγγραφο «Διαχείριση εύθραυστων οικοσυστημάτων: Βιώσιμη ορεινή ανάπτυξη» (που ονομάζεται Κεφάλαιο 13), εγκρίθηκε ως μέρος του προγράμματος δράσης Ατζέντα 21 της Διάσκεψης για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη.
Θέμα 2020: Βιοποικιλότητα και βουνό
Η ορεινή βιοποικιλότητα είναι το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Βουνού, οπότε ας γιορτάσουμε την πλούσια βιοποικιλότητα τους, καθώς και να αντιμετωπίσουμε τις απειλές που αντιμετωπίζουν.
Τα βουνά είναι από τα πιο εντυπωσιακά τοπία του κόσμου. Η μοναδική τοπογραφία τους, οι συμπιεσμένες κλιματολογικές ζώνες και η απομόνωση έχουν δημιουργήσει τις συνθήκες για ένα ευρύ φάσμα μορφών ζωής.
Η βιοποικιλότητα περιλαμβάνει την ποικιλία των οικοσυστημάτων, των ειδών και των γενετικών πόρων και τα βουνά έχουν πολλές ενδημικές ποικιλίες. Η διαφοροποιημένη τοπογραφία από την άποψη του υψομέτρου, της πλαγιάς και της έκθεσης στα βουνά προσφέρει ευκαιρίες για καλλιέργεια ποικιλιών υψηλής αξίας καλλιεργειών, κηπευτικών, ζώων και δασικών ειδών.
Για παράδειγμα, οι ορεινοί ποιμενιστές στο Πακιστάν έχουν μια πολύτιμη ομάδα γενετικών πόρων ζωικού κεφαλαίου με ειδικά χαρακτηριστικά που εκτρέφονται σε ζώα, όπως η ανθεκτικότητα σε ασθένειες, η οποία μπορεί να βοηθήσει στην προσαρμογή στο μεταβαλλόμενο κλίμα. Σχεδόν το 70% της ορεινής γης χρησιμοποιείται για βόσκηση και παρέχει κοπριά που ενισχύει τη γονιμότητα του εδάφους. Το ζωικό κεφάλαιο όχι μόνο παράγει είδη διατροφής, όπως γάλα, βούτυρο και κρέας, αλλά και πολύτιμα υποπροϊόντα, όπως μερικά από τα πιο πολύτιμα νήματα, όπως το μαλλί κασμίρι.
Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή, οι μη βιώσιμες γεωργικές πρακτικές, η εμπορική εξόρυξη, η υλοτομία και η λαθροθηρία έχουν πολύ μεγάλο αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα των βουνών. Επιπλέον, η χρήση της γης και η αλλαγή της γης και οι φυσικές καταστροφές, επιταχύνουν την απώλεια της βιοποικιλότητας και συμβάλλουν στη δημιουργία ενός εύθραυστου περιβάλλοντος για τις ορεινές κοινότητες. Η υποβάθμιση του οικοσυστήματος, η απώλεια βιοτικών πόρων και η μετανάστευση στα βουνά μπορεί να οδηγήσει στην εγκατάλειψη πολιτιστικών πρακτικών και αρχαίων παραδόσεων που έχουν διατηρήσει τη βιοποικιλότητα για γενιές.
Η αειφόρος διαχείριση της ορεινής βιοποικιλότητας αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως παγκόσμια προτεραιότητα. Ο στόχος αειφόρου ανάπτυξης 15, στόχος τέσσερα, είναι αφιερωμένος στη διατήρηση της βιοποικιλότητας των βουνών λαμβάνοντας υπόψη την παγκόσμια σημασία του. Η βιοποικιλότητα σε όλα τα οικοσυστήματα βρίσκεται στο επίκεντρο, καθώς τα Ηνωμένα Έθνη έχουν δηλώσει το 2021 έως το 2030 την δεκαετία του ΟΗΕ για την αποκατάσταση του οικοσυστήματος και οι κυβερνήσεις προετοιμάζονται να διαπραγματευτούν το παγκόσμιο πλαίσιο για τη βιοποικιλότητα μετά το 2020 για έγκριση φέτος στην 15η συνεδρίαση της Διάσκεψης των Μερών (COP 15) στη σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα (CBD).
Πηγή: www.un.org
Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το!
